آموزش کامل گرامر وجه التزامی فعل (Subjunctive)
حالت التزامی(subjunctive mood) به افعالی اشاره دارد که برای توصیف کنشها، رویدادها و موقعیتهای فرضی یا غیرواقعی بکار برده میشوند.علاوه برا این، برای بیان فرمانها، پیشنهادات، درخواستها یا بایدها و همچنین نتایج فرضی که وابسته به محقق شدن شرایطی خاص هستند از حالت التزامی فعل می بایست استفاده شود.
ویدیوی آموزشی همراه با نکته تستی:
قواعد مربوط به وجه التزامی حتما باید در زبان رسمی رعایت شود. به طور کلی هنگامی که باید از subjunctive استفاده شود باید به 3 نکته زیر توجه کنیم:
- از s که نشانه سوم شخص مفرد است نباید برای وجه التزامی فعل استفاده کرد. فعل همواره در حالت ساده(simple present) می باشد.
- اگر قرار باشد برای زمان گذشته از یکی از افعال to be استفاده کنیم باید برای همه ضمایر و اسامی (حتی مفرد) از were استفاده کنیم.
- در زمان حال برای افعال to be از be استفاده می شود.
در جدول زیر می توانید خلاصه کاملی از انواع حالات subjunctive رو مشاهده کنید.
Subjunctive Example | Subjunctive Form | Normal Example | Normal Form |
I require that I be available.
I ask that you be truthful.
It's essential that she be here | "be" | I am available.
You are lucky.
She is here | "am," "are," "is"
("to be" in the present tense) |
I suggest (that) she have a chance | "have" | She has a chance | "has"
(third person singular of "to have" in the present tense) |
If I were free, I'd go.
I wish he were happy | "were" | I was free.
He was happy | "was"
(first person and third person singular of "to be" in the past tense) |
I propose she make dinner | "prepare," "work," "sing," etc.
(remove the s) | She makes dinner | "prepares," "works," "sings," etc.
(third-person-singular verbs in the present tense, i.e., ones ending "s") |
افعالی که فعل وجه التزامی به خود می گیرند!
جدول زیر لیست افعال و صفت های رایجی را نشان می دهد که بعد از آنها فعل در حالت وجه التزامی(subjunctive) بکار می رود.
suggest | desire | require | advise |
request | propose | insist | ask |
prefer | command | recommend | demand |
لیست صفت ها:
desirable | crucial | best | advisable |
necessary | important | imperative | essential |
anxious | vital | urgent | unthinkable |
به مثال های زیر توجه کنید:
You are confident. → I suggest that you be confident.
She has an English degree. → I suggest she have an English degree.
He exercises every day. → I suggest he exercise every day.
Ali insisted that the price not go higher.
It is important that you be there.
It is essential that he talk to me.
Sarah insisted that I work on my project.
She proposed that we get married.
کاربرد در wish
wish هنگامی که برای اظهار پشیمانی از اینکه شرایط آن طور که ما می خواهیم نیستند، بکار می رود به مبحث subjunctive ربط پیدا می کند؛ اگر در این کاربرد wish بخواهیم از یکی از فعل های to be استفاده کنیم باید همیشه (حتی برای اسامی و ضمایر مفرد) از فعل were استفاده کنیم . به یک مثال توجه کنید:
I wish I were a pilot.
کاش یک خلبان بودم.
کاربرد در جملات شرطی(Conditional sentences)
در جملات شرطی نوع دوم باز اگر بخواهیم از یکی از مشتقات فعل be استفاده کنیم باید were را بکار ببریم:
If I were you, I would tell Ali the truth.
اگر جای تو بودم حقیقت را به علی می گفتم.
دیدگاهتان را بنویسید